Kaeo
Door: Wij
Blijf op de hoogte en volg Frank & Johan
05 Januari 2013 | Nieuw Zeeland, Kaeo
Vandaag gaan we een track doen naar de "Duke's Nose". (Dit is een plateaurots op een berg, waar je een mooi uizicht hebt op de baaien van deze omgeving). Een, achteraf gezien, pittige tocht, maar zeker de moeite waard. Maar eerst bij Stefano voor de volgende dag 2 steaks besteld van een koe uit eigen tuin. Ik (Johan) hoop dat het die koe wordt die nu al een tijdje keihard sta te loeien...:):).
De tocht begon gelijk al met een pittige klim door het bos over kleine smalle paadjes. Je moest goed uitkijken waar je liep anders lag je zo een paar meter lager. Nog even snel over wat stenen over een snel stromend riviertje klauteren en we konden weer verder met de klim. Ik (Johan) kwam er ook zonder natte kleidng over, hetzij wel stuntelig. De laatse 45 minuten naar de top was echt heftig. Nat, glibberig, veel wortels en steil.Het laatste stukje moest je bijna loodrecht omhoog klimmen. Gelukkig had je een stevige ketting, waar jezelf omhoog kon trekken. Frank, met hoogtevrees, is zelfs ook omhoog geklommen. Toen kwamen we op het plateaurots aan. Wat een geweldig mooi uitzicht!! Het was zeker de moeite waard. Vervolgens weer gaan abseilen. Wat voor Johan in het begin zooo soepel ging, echter iets te soepel, waardoor hij uitgleed en met zijn bovenlip hard de ketting raakte. Bloed, bloed, bloed en een dikke lip. Toen weer glibberend en glijdens de afsdalig gemaakt, waarbij Frank ook nog wegslibte en op zijn achtwerk en en doorrolde. Gelukkig niet gewond, maar een paar zere knieen. Gelukkig hadden we besloten om voor de terugweg een watertaxi te nemen ipv dezelfde terugtocht. Daarna zouden we nog een track doen, maar we vonden deze ene al zwaar genoeg voor vandaag. Dus deden we met de auto de coast route. Onderweg gestopt bij een (prive) strandje waar we heerlijk van de zon hebben genoten en konden uitrusten van de zware hike.
De tocht begon gelijk al met een pittige klim door het bos over kleine smalle paadjes. Je moest goed uitkijken waar je liep anders lag je zo een paar meter lager. Nog even snel over wat stenen over een snel stromend riviertje klauteren en we konden weer verder met de klim. Ik (Johan) kwam er ook zonder natte kleidng over, hetzij wel stuntelig. De laatse 45 minuten naar de top was echt heftig. Nat, glibberig, veel wortels en steil.Het laatste stukje moest je bijna loodrecht omhoog klimmen. Gelukkig had je een stevige ketting, waar jezelf omhoog kon trekken. Frank, met hoogtevrees, is zelfs ook omhoog geklommen. Toen kwamen we op het plateaurots aan. Wat een geweldig mooi uitzicht!! Het was zeker de moeite waard. Vervolgens weer gaan abseilen. Wat voor Johan in het begin zooo soepel ging, echter iets te soepel, waardoor hij uitgleed en met zijn bovenlip hard de ketting raakte. Bloed, bloed, bloed en een dikke lip. Toen weer glibberend en glijdens de afsdalig gemaakt, waarbij Frank ook nog wegslibte en op zijn achtwerk en en doorrolde. Gelukkig niet gewond, maar een paar zere knieen. Gelukkig hadden we besloten om voor de terugweg een watertaxi te nemen ipv dezelfde terugtocht. Daarna zouden we nog een track doen, maar we vonden deze ene al zwaar genoeg voor vandaag. Dus deden we met de auto de coast route. Onderweg gestopt bij een (prive) strandje waar we heerlijk van de zon hebben genoten en konden uitrusten van de zware hike.
-
07 Januari 2013 - 22:26
Jack:
Heejj stoere reizigers!!
Wel een beetje laat.......maar nog steeds heel veel goede wensen voor dit jaar!!!
Ben ook erg benieuwd naar jullie foto`s van Nieuw-Zeeland,
groetjes en voorzichtig doen he!! Jack -
08 Januari 2013 - 23:51
Helma:
Tjonge jonge Johan, eerst een zere teen en nou weer een dikke lip! En Frank zere knieen. Uitkijken boys, want we willen jullie graag heelhuids thuis hebben!!!
Groetjes van de Grautjes uit Etten.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
